Embedded Files
Over the last ten years, the composition of the global multi-asset market portfolio has shifted. Not seismically, but certainly noticeably.
Real estate and debt, except emerging-market debt, have been giving up market share, whereas equities and − notably − private equity (broadly defined) have gotten bigger in the (weighted) average portfolio.
More than 97% of (the market value of) the euro-denominated bonds is investment grade (of which little over half is sovereign debt). The other 2.6% is called speculative grade, high yield or even junk.
Ratings range from AAA ("extremely strong capacity to meet financial commitments") to C ("currently highly vulnerable to non-payment, and ultimate recovery is expected to be lower than that of higher rated obligations").
De AEX-index, wie kent hem niet (uit het hoofd)? Volgens mij komt 'ie elke werkdag wel een paar keer langs op de BNR Nieuwsradio. Maar − even de losse onderdelen optellen − héél belangrijk is hij niet in het wereldwijde aandelenspektakel.
Aandelenportefeuilles worden vaak in twee stukken gehakt: ontwikkelde markten en opkomende markten. Maar er is nog een categorie: frontiermarkten. Dat zijn markten die het een of ander te wensen overlaten als het gaat om omvang, liquiditeit en toegankelijkheid. Veel beleggers zien voldoende redenen om ze links te laten liggen.
De frontiermarkten hebben een gezamenlijke marktkapitalisatie van USD 145 miljard. 609 bedrijven, samen goed voor ongeveer een halve ASML. Ik breng ze even in kaart.
NB: Een enkele (Nederlandse) partij noemt Argentinië en Nigeria als voorbeelden van frontiermarkten, maar MSCI denkt daar anders over. Dat ziet beide markten als "standalone" als gevolg van ernstige verslechtering van de omvang, liquiditeit of toegankelijkheid. Dusdanig dat zelfs de classificatie frontiermarkt werd ingetrokken. Argentinië overkwam dat in 2021, Nigeria vorig jaar.
S&P 500 Index Domination
Let's forget about the Magnificent Seven for a second.
We will assume that 500 market caps are drawn from the Pareto distribution with some arbitrary scale parameter and an unknown shape parameter.
The scale parameter gets lost when we look at the constituents' weights in the index (as we divide market caps by total market cap). Therefore only the shape parameter remains, which − with a bit of luck − we can use to fit a prototypical sample to any interesting singular measure of the S&P 500's constituents' weights.
Below, we fit our model to i) the weight of the largest constituent, ii) the effective N of the index, and iii) the entropy of the index. For each, we get a different shape parameter.
Now, the question is: which shape parameter gives us the greatest probability of achieving (within rounding distance) all of the three measures of the actual S&P 500 at the same time? It turns out that would be the shape parameter based on the entropy of the index.
However, why stop there? Maybe other shape parameters do even better? And indeed, there are plenty of those. It turns out that − for the specific index composition of 7 February 2025 − a shape parameter of 1.02 is most likely to generate the actual measures.
The last of these models has a prototypical largest constituent weight of 23.1%. For the moment, let's assume we are not heading there!?
Computing volatilities, Sharpe ratios, and other measures, based on annual returns is not always a good idea. Even for the most liquid of investments. Here is something to be aware of.
Annual returns are usually from January through December (eg, pension funds), although certain institutional investors (eg, the largest university endowments) use July through June.
The following quick analysis shows that fiscal (or: book) years significantly affect the annual volatility. Is this something to remember, especially when comparing institutional investors that use different fiscal years? Or when estimating volatility in general?
Nog nooit eerder vertoond. "Unprecedented!"
De ICE BofA AAA Euro Government Index − een obligatie-index − sloot gisteren (14 januari 2025) voor de tiende werkdag op rij in de min.
Hoe bijzonder is dat eigenlijk?
Als je elke werkdag één euromuntje op zou gooien dan duurt het gemiddeld acht jaar voordat je tien keer op rij kop (of wat daarvoor doorgaat) gooit. Probeer het zelf maar. Zo bezien duurde het dus juist lánger dan verwacht voordat dit een keer gebeurde.
Pas als dit nog een paar dagen zo doorgaat wordt het opvallend.
Hoe zat het ook alweer met dat diversifiëren?
Veel institutionele beleggers kozen ooit voor strategische portefeuilletoevoegingen als aandelen in opkomende markten, small-caps en vooral een breder obligatie-universum. Dat pakte allemaal mogelijk een fractie beter uit als men de desbetreffende indices trouw zou hebben gevolgd sinds de introductie van de euro. Vóór aftrek van beleggingskosten.
Er loopt in deze analyse wel een aantal effecten door elkaar heen. Duration en bèta verschillen namelijk nogal tussen de portefeuilles. Het is echter maar de vraag of al deze beleggers daar destijds rekening mee hielden. Pensioenfondsen sturen in ieder geval bewust de duration van hun obligatieportefeuilles (lang niet altijd de goede kant op overigens; het is ook niet gemakkelijk), maar dat geldt niet per se voor alle soorten "asset owners".
De verschillen in het aantal onderliggende beleggingen zijn overigens nog altijd indrukwekkend:
MSCI World Index: ca. 1.400 aandelen
MSCI ACWI IMI Index: 8.000+ aandelen
ICE BofA AAA Euro Government Index: ca. 100 obligaties
Bloomberg Euro Aggregate Bond Index: 7.000+ obligaties
Bloomberg Global Aggregate Bond Index: 30.000+ obligaties
We can take a shot at calculating equilibrium expected returns for different ESG scores, provided we assume stable volatilities and correlations, and that the equity market is in equilibrium. While these are fairly strong assumptions, they offer a reasonable "viewless" base case − a starting point.
Galesloot, Bob, Equilibrium Expected Returns of SRI and ESG Leaders Stocks (August 12, 2024). Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=4922914 or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.4922914
Duurzaam en verantwoord beleggen; waar komt dat in de praktijk op neer?
Ik vergeleek hoe een drietal professionele partijen (twee dataleveranciers en één vermogensbeheerder) door deze lens kijken naar de 27 beursgenoteerde bedrijven in de MSCI Netherlands Index. Lekker dichtbij, zodat de bedrijfsnamen allicht wat bekender voorkomen.
Groen is beter dan geel is beter dan rood. Ik maakte ook een totaaltje en zette de bedrijven op volgorde. Bovenaan is goed, onderaan is minder goed.
Zoals je hiernaast ziet is het niet één pot nat. Er valt wat te kiezen.
Er zijn beleggingsfondsen die bijvoorbeeld alleen groen of alleen groen en geel van partij A opnemen in de portefeuille. Of fondsen die de scores van partij B of C meenemen in de over- en onderwegingen van de diverse aandelen (al dan niet gemengd met − of geïntegreerd in − vormen van "actief" beleid).
Overigens is er ook nog steeds de (beperkte) uitsluitingslijst. Klassiek en simpel. De meeste Nederlandse bedrijven hieronder zullen daar relatief weinig op voorkomen. Dat hangt wel een beetje af van welke uitsluitingsgronden worden gehanteerd.
Er zijn dus veel variëteiten beschikbaar onder dezelfde noemer van duurzaam en verantwoord beleggen.
People are worried about equity market concentration.
A common measure of concentration is the Herfindahl-Hirschman Index (HHI), widely used by antitrust authorities, as well as by biologists and political scientists.
By taking the reciprocal of the HHI for an equity market index, we can calculate the "effective number of positions" in that index. If increasing this number is the goal, it can be achieved without deviating from the traditional weighting method (float-adjusted market capitalisation).
One way to do this is by expanding the underlying universe of stocks − for instance, by including emerging markets or small-cap stocks.
Galesloot, Bob, Equilibrium Expected Returns of Small Cap and Emerging Markets Stocks (January 18, 2024). Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=4699230 or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.4699230
Soms doet een nieuw plaatje de ronde in vermogensbeheerland. En soms − zoals laatst − is het een plaatje dat niet heel veel afwijkt van wat al ruim eerder bestond. Ik wil echter niet achterblijven en heb het kennelijk razend populaire plaatje nagemaakt voor de Nederlandse situatie. Met enkele aanpassingen: niet alleen maar aandelen en wél met een correctie voor inflatie.
Hoe lees je het plaatje? Als de portefeuille bijvoorbeeld begon in 2000 (tweede kolom), dan duurde het 13 jaar (rij 13) totdat het rendement de inflatie eindelijk had ingehaald. En als je in 2009 begon dan had je eind 2023 (na 15 jaar dus) gecorrigeerd voor inflatie gemiddeld 6% rendement per jaar gemaakt.
En hierbij het plaatje vanaf 1986. Nog net geen 40 jaar dus. Wat moeilijker leesbaar, maar toch ook vooral: groener. Natuurlijk is het een terugblik. Of de plaatjes iets over de toekomst zeggen moet iedereen verder zelf maar bepalen.
There are 23 developed market (DM) countries in the MSCI World Index for stocks. For 18 of those, we have performance data starting from 1970.
You could be forgiven for thinking that the US stock market would have beaten all the others − with American exceptionalism and that kind of stuff. However, you'd be wrong.
At a glance, these annualised returns may seem at least somewhat similar. After all, they are all positive and all between 5% and 15%. Pretty normal, you might say. But compounding makes a big difference here.
A 1970 $100 investment in the Italian stock market would now be worth a bit over $2,000. The same investment in Danish stocks would be worth more than $112,000.
People are worried about the equity market capitalisation of the United States. Or are they worried about the market capitalisation of the largest US companies?
71.6% of the MSCI World Index consists of the large and mid cap segments of the US market. The top 10 US constituents make up 23.2% of the MSCI World Index.
If you think either of those numbers is too high for your tastes, and you'd like to stick to relatively passive management, you could make some adjustments. (I hasten to say that this is not investment advice. I'm just going to throw around a few numbers for entertainment purposes.)
Reducing the weight of the top 10 US constituents − without eliminating them − is done easily by adding more stocks to your portfolio. Add the small cap stocks from all developed markets as well as large, mid and small cap stocks from all emerging markets. Congratulations, you now have the MSCI ACWI IMI Index. This will reduce the weight of the top 10 US constituents to 18.7% from 23.2%. This also reduces the weight of the US market to 63.1% from 71.6%.
Want to go further? Throw out the mid and small cap segments of the US market. You now have Portfolio X below, with 57.7% allocated to the US market. However, the weight of the top 10 US constituents now increased again; to 21.4% (still below the 23.2% that you started with).
In either case, by many accounts, you still have a passively managed portfolio (low turnover, market cap weighting). However, you are possibly starting to stretch the definition of the word "passively" a bit.
One often hears that solid government bonds stabilise a portfolio's return. And that such is often their main purpose. (Another purpose − income − was somewhat forgotten with bond yields falling over time, at least until 2022.)
This is generally true, for one obvious reason: adding bonds generally means reducing the allocation to highly volatile equity markets. No wonder that overall portfolio volatility goes down in tandem.
The charts depict the historical (1972-2024) results of ten different 60/40 portfolios (this being the canonical portfolio split for initial analysis), each with a different bond duration. (In 2024, a typical bond portfolio has a duration of 6-7 years; although pension funds and other asset owners with hard long-term liabilities generally maintain much longer durations.)
As we can see in these charts, for the last 50+ years the bonds' main feature − duration − is not what brought the extra stability. Short-duration bonds provided more (short-term) stability to a portfolio than longer-duration bonds.
As for the historical returns themselves: those were impressive, bonds (longer even better) and equities alike. But there is one big caveat. At the beginning of this historical period, the 10-year interest rate was at least 5 percentage points higher than it is today...
Chinese aandelen hadden een (hele) goede maand, zoals her en der breed uitgemeten. Is het ook (heel) belangrijk om dat te weten? Ik denk dat dat wel meevalt. Chinese aandelen maken nog geen 3% van de bredere aandelenindices uit (en zitten niet eens in de veelgebruikte World Index, die alleen ontwikkelde markten omvat).
The stock markets of the European Union account for 9.1% of the global investable equity market universe (in terms of market capitalisation; including emerging markets and small caps).
EU countries that are not (yet) part of the ACWI IMI Index are Bulgaria, Croatia, Cyprus, Estonia, Latvia, Lithuania, Luxembourg, Malta, Romania, Slovakia, and Slovenia. Together, as things stand, their inclusion wouldn't move this particular needle by more than 0.1%.
NB: MSCI sees the two Alphabet (Google) share classes as two separate constituents. Combined they would add up to USD 1,819 billion.
Not many asset owners invest in this manner,* but occasionally equal weighting emerges in discussions. Of course, there are indices for such strategies. (There are indices for everything.) And this is how they performed over time relative to their parent indices.
I'm not sure what to make of this. Is it somewhat informative? Or only useful for Trivial Pursuit?
* There are a few equal-weight ETFs out there, but they don't seem very large.
Google Sites
Report abuse